Zelfs de diepgewortelde economische malaise in de muziekwereld kan niet verhinderen dat er nog heel wat boeiende projecten op het getouw worden gezet. Het gloednieuwe Duitse label ParvoArt is een dergelijk voorbeeld van dat fenomeen: onlangs gaven zij twee mooi verzorgde mini-cd-rs uit. Duncan ó Ceallaigh mocht de allereerste release voor zijn rekening nemen. Duncan trekt soundscapes op uit met echo vervormde samples, voorzichtige elektronica en bewerkte ruis. De titeltrack vormt een vrij statisch geheel in die zin dat de compositie zich slechts minimaal ontwikkelt door heel subtiele veranderingen. Spatial experimenteert met spaarzame en ongedefinieerde elektronische klanken en in Steel String + Static haalt Duncan ó Ceallaigh gitaarklanken door de mangel. Afsluiter Perpetuum Mobile vormt met haar sobere, melancholische winterklanken een écht hoogtepunt. De tweede uitgave van de piepjonge platenmaatschappij laat een ander geluid horen. John R. Carlson biedt de luisteraar op In November vijf introverte piano-improvisaties. Zonder twijfel heeft Carlson zijn extemporisaties grondig voorbereid: ze klinken immers meer als afgeronde, klassieke composities die invloed verraden van enerzijds laat-negentiende eeuwse romantici doch anderzijds ook van minimalisten. In zijn vijf korte werken toont Carlson aan een eigen stem gevonden te hebben. In November fungeert als prachtige tegenhanger voor het abstractere Ecclesia Semper Reformanda. Met zon twee voortreffelijke platen heeft ParvoArt alvast een gedroomde start genomen.