Vijfentwintig lange jaren is Greg Dulli al actief als muzikant. Eerst bij het legendarische Afghan Whigs. Sinds 2000 houdt hij er een zijproject op na, The Twilight Singers. Eerst bedoeld als soloproject, na de officiële split van de Afghan Whigs is dat zijn hoofdproject geworden. Tussendoor werkte hij als The Gutter Twins samen met zijn spitsbroeder Mark Lanegan ook nog aan het album Saturnalia. Allemaal maar om te zeggen dat we het muzikale universum van de man ondertussen wel een beetje kennen. Net als zijn vaste podiumoutfit, een donker pak, is het tekstueel nooit licht geweest in het hoofd van Dulli. Vijf jaar na het vorige album Powder Burns pakt The Twilight Singers ook hier weer uit met een donkere tocht door de duistere ziel van Dulli. Een album waarop weer samengewerkt wordt met bekende vrienden als Mark Lanegan en Ani DiFranco. De persoonlijke songs over het leven en de eigen sterfelijkheid worden verpakt in een geluid dat we al langer kennen van de man. Verrast worden we dus niet echt meer. En dat is misschien jammer, maar ook een logische conclusie na een kwart eeuw carrière van de man. Maar een slechte plaat, nee dat hebben we nog nooit echt gehoord van Dulli. Dus deze ook niet. Alleen ons nog echt boeien of uitdagen, dat is dan weer een andere zaak.