Tijdens de tapeloops, ruwe gitaartexturen en de door op Beatniks als Kerouac geรซnte poรซzie en verhalen van Ranaldo volgen diaยs elkaar met hoorbaar geklik op, nu eens bevriest het beeld, dan weer volgen de aan cineasten als Ken Jacobs of Stan Brakhage refererende beelden elkaar sneller op. Beelden worden naast elkaar geprojecteerd, contrasteren met elkaar of worden herhaald. Meer nog dan louter illustratiemateriaal bij Ranaldo’s onheilspellende soundscape, krijg je het gevoeld dat Leah Singerยs beelden inspelen op de muziek, er commentaar op geven of er juist helemaal los van staan. De wortels van ยDriftย gaan terug tot eind jaren 1980 toen Ranaldo en Singer elkaar tegen het lijf liepen tijdens optredens rond de New Yorkse downtown scene, wat in de loop der jaren tot een aantal collaboraties leidde. Wat Ranaldoยs muziek betreft kun je lijnen trekken naar diens solo debuut lp uit 1986 op SST ยFrom Here to Infinityย, een album met enkel tapeloops die steevast bleven hangen in een locked groove. Andere herkenningspunten zijn het album ยDirty Windowsย waar zijn, vaak op de Sonic Youth tourbus neergekrabbelde, herinneringen, poรซzie of verhalen gecombineerd worden met gitaarimprovisaties en ยAmarillo Rampย met lange atmosferische klanklandschappen. Voor wie goed vertrouwd is met Ranaldoยs solowerk vallen hier niet echt grote verrassingen te rapen, maar de samenwerking met Singer voegt wel een intrigerende visuele dimensie toe.
