Na een korte rustperiode brengt Type Records, het label van John Twells oftewel Xela, nieuw plaatwerk uit van Grouper en Peter Broderick. Waar het label zich in de beginperiode vooral profileerde als een huis dat de brug sloeg tussen klassieke muziek, cinematografische soundscapes en post-elektronica voor thuisgebruik, zocht Xela voor de laatste releases meer en meer aansluiting met de freakfolkbeweging. Het nieuwe werk van Grouper en Peter Broderick keert terug naar de basis van Type Records. Een evolutie die we toejuichen, want de bijdragen van Letters Letters, The North Sea en ook Zelienople konden niet wedijveren met Deaf Center, Julien Neto en ook deze nieuwe Broderick. Verrassend is Float niet. Daarvoor zijn de referenties, Max Richter en Michael Nyman, te nadrukkelijk aanwezig, toch levert de eenentwintigjarige multi-instrumentalist (piano, viool, cello, orgel, accordeon en nog een trits andere instrumenten) een geslaagde plaat af. Ook Liz Harris tekent niet voor een ander geluid op haar nieuwste plaat. Harris brengt enkele heel eenvoudige, mooie sfeervolle folksongs. Op zich lijkt dit niets bijzonders, maar het is vooral de integere benadering van Harris die enkel met haar stem, haar gitaar en beperkte analoge opnameapparatuur een unieke plaats in het drukbevolkte postfolklandschap inneemt. Atmosferische en erg innemend nieuw werk op Type dat zich met deze nieuwe releases goed herpakt heeft.