Voor de vijftigste DJ-Kicks heeft het !K7-label een speciale gast weten te strikken: Moodymann. Het is de eerste keer dat Kenny Dixon Jr. een dergelijke mix samenstelt en alleen al daarom wekt deze release de nieuwsgierigheid. In de regel is op DJ-Kicks-cd’s niet zo zeer een typische deejay-set te horen, maar eerder een verzameling niet al te gangbare persoonlijke favorieten, die iets onthullen van waar de artiest in kwestie zijn of haar inspiratie vandaan haalt. Moodymann doet een beetje van beide. De eerste helft van zijn mix wordt gedomineerd door sensuele soul en funk uit alle hoeken van de wereld, zoals de Australische R&B van Jitwam, Scandinavische lounge van Beady Belle en Little Dragon en Britse hiphop van Jai Paul en Nightmares on Wax. Langzaam kruipt het tempo omhoog en na de adembenemende cover van “My Funny Valentine” door Big Muff, uit 1998 alweer, schuifelen we langzaam naar de dansvloer, met het broeierige “Grind” van Les Sins (een nevenproject van Toro Y Moi) en de futuristische afrobeat van Tirogo. Met de rechtgeaarde dansvloerhouse van Joeski en Kings of Tomorrow gaan de voetjes echt even van de vloer. Spijtig genoeg wordt het feestje ook weer abrupt afgebroken door een, weliswaar erg mooie, maar bepaald niet-dansbare live-uitvoering van Anne Clarkes Our Darkness. Ook live haalt Moodymann wel zulke bokkensprongen uit, die zich moeilijk laten rijmen met de geduldige en subtiele aanpak van het voorafgaande uur. Wat in het resterende kwartiertje nog volgt, is een aardige naborrel, met de electrofunk van Solomun en Marcellus Pittman en de zwoele house van Daniela La Luz, maar het voelt toch een beetje alsof we voor het zingen de kerk uit zijn geveegd. Naast de cd brengt !K7 ook een driedubbelalbum met de losse tracks uit, voor wie het thuis zelf wil proberen.