Yiorgis Sakellariou is een Griekse componist die, met veldopnamen als voornaamste ‘instrument’, elektroakoestische composities maakt. Sakellariou vermeldt het bronmateriaal trouw –‘elektronische signalen, gezangen, insecten, vogels, wind, regen, sluitende deuren, treinstations, watermolens en musea’– maar bewerkt die geluiden zo zeer, dat ze niet of nauwelijks herkenbaar zijn. Sommige krioelende geluiden doen me aan Rolf Julius denken, andere delen aan Francisco López. De nummers op deze cassette zijn kort, voor Sakellariou’s doen, die doorgaans lange soundscapes maakt. Tegelijk is het door zijn collage-benadering van het mengpaneel zonder op de Bandcamp-pagina eigenlijk niet uit te maken waar het ene nummer ophoudt en het volgende begint. Sommige overgangen gaan abrupt van aanzwellende machinegeluiden naar kwetterende vogels. Andere stukken zijn noisey en bijna psychedelisch, tollend in een maelstrom van ruis; ‘Diapsalmata’ eindigt met het vermoeden van een uil in de illusie van de nacht. Weinig is wat het lijkt te zijn, wat de deur opent voor de verbeelding van de luisteraar.