In 2008 verscheen bij Sub Pop ยSoft Airplaneย, de derde plaat van de Canadese heremiet-songknutselaar Chad Vangaalen. ยSoft Airplaneย stond boordevol lieflijke bric ร brac liedjes. We kennen iemand die ons nog steeds bij elke ontmoeting zijn iPod-oortjes in de oren duwt en ยCity Of Electric Lightย van ยSoft Airplaneย op vol volume onze hersenen injaagt. We vinden dat geeneens erg.
Nu is er opvolger ยDiaper Islandย (Vangaalen is vader geworden, jawel) en al van bij de eerste beluistering is het duidelijk dat het geen verlengstuk van ยSoft Airplaneย is. Vangaalen kiest voor een meer schetsmatige, ruwere aanpak dan op de voorganger. De plaat opent sterk, met het diep in de reverb gedoopte en aan Panda Bear herinnerende ยDo Not Fearย, waarna Vangaalen overschakelt naar de Sonic Youth van ยBull In The Heatherย en vroege Pavement. Ook ยPeace On The Riseย gaat op datzelfde rammelrock pad verder. ยFreedom For A Policemanย klinkt dan weer alsof Crazy Horse hebben besloten dat ze voortaan een punkband zijn. Allemaal best charmant maar af en toe had het ook best wat mรฉรฉr mogen zijn. Zo doet de puberale one-man-band-rockยnย-roll van ยCan You Believe It!?ย ons met zijn verveelde dissonantie zelfs denken aan Psychedelic Horseshit. Al moet het gezegd dat die zelfverklaarde shitgazers ietsje meer bij de tijd zijn dan Vangaalen in ยCan You Believe It!?ย
Pas met het trage duo ยWandering Spiritsย en ยNo Panic / No Heatย heeft Vangaalen ons รฉcht bij de nekharen. Daarna volgt alleen nog ยShave My Pussyย, de graptrack van dienst die voor ons niet per sรฉ gehoeven had. We schrijven Vangaalen dus nog niet af, maar als we nog eens iemand willen warm maken voor de man, zullen we altijd naar ยSoft Airplaneย grijpen. Ondertussen helpen we Vangaalen graag hopen dat de tijd van de luiers spoedig achter de rug is.
