Janinne Sandström Oja, Måns Lundstedt, Alina Björkén en Robin Bernhardsson vormen samen het uit Luleå, Noord-Zweden afkomstige kwartet dat zich Könsförrädare heeft genoemd. Gender Betrayer betekent de groepsnaam volgens de perstekst. Net als de titel van de plaat klinkt het allemaal veel feller dan de indiepop die op dit debuut prijkt. De Zweden, twee jongens en twee meisjes, klinken als een softe versie van Sleater-Kinney en hebben met Grrrlpower weinig te maken. Op foto’s ziet het stel er evenzeer als vier flinke en brave tieners uit. We horen dat goed terug in hun lieflijk aandoende liedjes, waarvan er tien de plaat haalden. Zelf noemt het viertal zijn muziek postpunk, maar van beiden horen we eigenlijk bitter weinig terug, of het zou in de teksten moeten zijn. Janinne Sandström Oja zingt die voor een groot deel, en al is haar stem goed genoeg, echt luisteren naar wat ze te vertellen heeft doen we niet. Doen we eigenlijk zelden, dus daar maken we geen punt van. We vinden de liedjes wel iets hebben hoor, ze zitten goed in elkaar en worden behoorlijk strak gebracht. Maar ze missen en beetje panache, een beetje kracht, om echt te overtuigen. Ze zijn dan ook vooral pop en minder indie. Het zal Könsförrädare een zorg zijn, want in Skandinavië staan ze op doorbreken en dat zijn tevens de enige landen die de bandnaam naar behoren kunnen uitspreken.