We luisteren, we knikken, we luisteren, we knikken. En dan duwen we op de randomtoets, maar die kan alleen maar switchen tussen de vier nummers van deze cd. Eigenlijk zou dat ding horen te switchen tussen elke noot, toch zeker van deze cd. Het maakt namelijk geen ruk uit waar te beginnen op deze cd. De vier nummers beginnen ergens, eindigen omdat ze op stop hebben geduwd tijdens de opnames, maar ze konden er net zo goed voor gekozen hebben om alles in elkaar te laten overlopen. De tweede voor Small Stone van het instrumentale stonerimprovisatietrio Tia Carrera is namelijk exact wat ze belooft: een jam, een geïmproviseerde sessie waarbij het trio met een aantal basisideeën de studio in dook en er op los begon te spelen. De drie heren, aangevuld met Ezra Reynolds op Fender Rhodes tijdens Sand, Stone and Pearl, waren in bloedvorm tijdens deze sessie, jammen lekker door, doen ons versteld staan van hun talent en voor het overige blijven we er steenkoud bij. We waren er niet bij, het is geen podiumgebeurtenis en op cd, thuis, terwijl we grote kuis houden en toegekomen zijn aan het afstoffen van onze collectie kadertjes van Jezus en zijn trawanten, werkt Cosmic Priestess niet. Nochtans hangt er een foto van een collectie babys van H.R.Giger tussen de duivels van Goed en Kwaad te pronken. Het helpt niet, we knikkebollen weg, vergeten wat we deden en vallen gewoon in slaap. Zo boeiend was deze sessie.