Confetti

Drumster Erika Rickson, gitariste Erica Strout en bassiste Mandy Branch vormen samen en trio dat een beetje afschrikt door de wat ongelukkig gekozen bandnaam. Laat u echter niet afschrikken door dit masculiene machogedrag. De drie dames hebben elk apart een jarenlange muzikale carriëre achter de rug in tal van relatief onbekend gebleven bandjes. Voor een feest speelden ze voor die gelegenheid samen en dat beviel dermate goed dat onmiddellijk aan nummers werd gewerkt. Welk van de drie wanneer zingt, is ons niet altijd duidelijk. Wel helder te snappen is de impact van de schreeuwerige stem die daarbovenop ook nog eens met heel wat branie teksten uitspugen waarin geen blad voor de mond wordt genomen. Muzikaal kijkt Motherfucker met liefde terug in de tijd, toen bands als Babes In Toyland en 7 Year Bitch al aantoonden dat niet alleen mannen een stevige portie noiserock uit hun instrumenten kunnen schudden. Vooral wat in die tijd in en rond Chicago gebeurde op muzikaal gebied, is goed terug te horen in de negen nummers op ‘Confetti’. Het trio weet een aardige rocker neer te zetten. Aanstekelijk, recht voor de raap en stevig knallend op de band gezet. Opener ‘I’m Fucking Dick Dale’ zet de toon voor de plaat, met knallende drums, schreeuwzang en noisy snarenwerk. Hoogtepunt ‘Carl Sagan’s Ghost’ wordt net ietsje sneller ingespeeld en heeft daarenboven een verslavend refreintje. Achtentwintig minuten fuck shit up punkrock uit Athens, Georgia, meer heeft een mens niet nodig om een glimlach boven te halen.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Motherfucker_Confetti
geplaatst:
di 29 mrt 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!