We hadden er nog nooit van gehoord, al blijkt Vanessa Van Basten toch al enige jaren mee te draaien in de Italiaanse ondergrond. Ze brachten eerder al twee eps en een volwaardige cd uit, en komen nu met een zeer gesmaakte opvolger op de proppen. Verrassend is vooral dat deze band uit Genua slechts uit twee personen bestaat en niet uit een regulier kwintet of zo, want zo klinkt Vanessa Van Basten wel. Robert Della Grotta neemt de drums voor zijn rekening, maar het is vooral Morgan Bellini die de plak zwaait. Accidentele zang, gitaar, synthesizer, percussie, sampler: het maakt de man niet uit. Gelukkig krijgt de band geregeld hulp van andere muzikanten uit de Italiaanse extremere ondergrond, en lijken ze nu ook een vaste bassist te hebben binnen gehaald. De paar aangewende samples zijn inventiever dan we gewend zijn: Marco Van Basten die een goal maakt of een stukje uit de film Neverending Story bijvoorbeeld. En wat maken ze nu eigenlijk? Wel, we zouden het nog postrock kunnen noemen voor het gemak, maar eigenlijk gaat de band enerzijds de kant op van filmische en atmosferische muziek, anderzijds klinkt het als logge Swans, Mogwai op zijn heftigst en in vorm, of meer de dronekant op van Jesu. En dan horen we ook nog net zo goed invloeden van shoegazer (Slowdive bijvoorbeeld), modern klassiek en wat sferische psychedelica. Vanessa Van Basten is aldus niet voor één gat te vangen en heeft een mooie, harde en oorstrelende cd afgeleverd.