Vooropgesteld: het kartonnen doosje van Cal, van het Spaanse kwintet Son De La Frontera, is prachtig, het bijgesloten boekje buitengewoon informatief. Niettemin: de muziek op dit schijfje verwart me. Want: de koers is onduidelijk. Het uitgangspunt is nadrukkelijk de emotioneel geladen flamencomuziek van Spanje, waarin zigeuners en moren door de eeuwen heen hun invloeden hebben achtergelaten. Maar er is meer. Toch: dat meer slaat vooral op de muziek, waarin invloeden uit Latijns-Amerika (met name Cuba) zich doen gelden, bijvoorbeeld door de aanwezigheid van de tres cubano, een driesnarig tokkelinstrument, dat je ook kunt horen in typische Cubaanse volksmuziek. Uiteindelijk: van belang is het eindresultaat. De eerder genoemde verwarring kun je negatief, maar ook positief uitleggen. Liefhebbers van pure flamencomuziek lopen de kans dat ze zich gaan ergeren aan flamenco-vreemde elementen. Avontuurlijker ingestelde mensen lopen daarentegen de kans iets nieuws en onverwachts te horen.