Het trio Bulbul uit Oostenrijk presenteert ons hun zesde release in tien jaar: een decennium vol experimenten waarbij de muziek van de band telkens weer andere kanten opgaat, waardoor er geen stempel op is te plakken. Ook dit keer laten ze ons kennismaken met de diversiteit van hun kunnen. Vette basriffs openen het geheel en het nummer When Sun Comes Out. Het is zowat het meest reguliere rocknummer dat er op deze cd is te vinden. Vreemde instrumentaaltjes, een heel apart gebruik van de diverse stemmen en veel experimentjes die niet altijd even geslaagd klinken, siert de rest van het album. Hier en daar is nog wel eens een normale gitaarriff te bespeuren, of geven de drums enige vorm van houvast, maar dat zijn eerder uitzonderingen. Erg onder de indruk van dit zesde werkstuk van de Oostenrijkers zijn we niet. Daarvoor is dit een te inconsistent geheel. Het waaiert allemaal te veel alle kanten op, zonder dat we enig verband kunnen ontdekken. Maar dat hebben we eigenlijk met elke release van Bulbul. Te veel en toch te weinig. De plaat werd geproduceerd door de in elektronicamiddens bekende Patrick Pulsinger en bevat gastbijdrages van zowel Philipp Quehenberger als van Carla Bozulich (zie Geraldine Fibbers). Ook deze figuren weten 6 niet tot een niveau te verheffen waar we iets mee kunnen.