De vaten waaruit James Kirby (wellicht beter bekend als V/Vm) onder zijn verschillende aliassen tapt, zijn behoorlijk uitgebreid, maar zelfs op één album weet Kirby een melée aan stijlen te verbinden. Weliswaar stijlen die elkaar sowieso al voor een deel overlappen maar toch, Kirby presenteert met ‘Bleaklow’ een atmosferisch, indrukwekkend werk. Vooral in de eerste drie nummers weet hij de beklemmende sfeer van hedendaagse dubstep met het etherische van Fennesz en Tim Hecker te verwerken. Een trip langs gruizige drones die sluimerend een onheilspellend, Twin Peaks-achtig sfeertje oproepen. The Stranger doolt als een eenzame schim door een grimmig landschap waar, met de duistere beats die later tijdens ‘Solemn Dedication’ hun intrede doen, de sfeer steeds dreigender wordt. ‘Indefinite Ridge’ is wat dreiging betreft een ode aan paranoia. Zwierende synthesizerklanken en onregelmatige beats die doen denken aan een ernstig vertraagde stuiterbeat van Aphex Twin. Het Engeland van vandaag mag dan vooral in de ban zijn van een clown als Mika, met ‘Bleaklow’ verzekert Kirby ons dat de duistere kanten van het eiland nog steeds de meeste indruk maken.