Moving Furniture is een Amsterdams label dat sinds twee jaar aan de weg timmert met experimentele elektronische en folkmuziek (hun woorden), en drones (de onze). Alleen artiesten die de labelbaas zelf goed vindt, worden benaderd voor een release; de meest recente daarvan is Miguel Angel Tolosa, a.k.a. Ubeboet. Eerder maakte hij een aantal albums met ambient drones en field recordings, en dit album past in die traditie. Opener ‘Orange’ rijst zeer langzaam uit de achtergrond naar boven, en was lange tijd niet te onderscheiden van de ruis van de ringweg van Amsterdam die op zomeravonden mijn woonkamer binnen waait. Maar langzaam verschijnt er meer detail en wint de compositie aan lagen. Het nummer muteert naar een schimmenspel van onidentificeerbare geluiden rond de grens van het waarneembare, waarmee niet zozeer het geluid, als wel het gevoel wordt bepaald. Dreiging is een groot woord, maar spanning zit er wel in. In de laatste tien minuten van kant a – ‘Archival’ is vinyl only – lijkt Tolosa een beetje door de ideeën heen en probeert hij verschillende bromtonen uit, zonder veel effect. Kant b is andere koek. Ik begreep eerst niet waar de Popol Vuh-referenties op de site vandaan kwamen, maar ‘Melm’ wordt gedragen door eenzelfde soort koor als delen van de muziek voor ‘Aguirre’ (overigens lijkt iedereen altijd te vergeten dat Popol Vuh naast die Herzog-soundtracks ook nog een hele lading vervelende hippiemuziek heeft gemaakt, maar dat terzijde). Het nummer maakt een mooie golvende ontwikkeling door van koor naar drones en weer terug. De plaat eindigt met de vredige ambient van ‘Northern Rain’, dat zijn naam eer aan doet, en waarin als de regen eenmaal is opgetrokken, een langzaam wegsterverend koor engelen de luisteraar terug op aarde brengt.