Drie jaar geleden zorgde het Zweedse Down In June voor een volledige conceptplaat met covers van Death In June. Zowel muzikaal als esthetisch was dit een overbodig kunstje dat best tot éénmaal beperkt bleef, en het doet ons plezier dat het viertal intussen de moeite genomen heeft om zichzelf volledig opnieuw uit te vinden. Natuurlijk blijft het overduidelijk waar de akoestische gitaarpartijen vandaan komen, maar waar het Grote Voorbeeld zichzelf de voorbije jaren helemaal heeft uitgekleed, grijpt Lovac terug naar de zwaarbeladen productie uit het verleden: gitaren, keyboards, oorlogspercussie en Oosterse akoestische instrumenten. De totaalsmaak is echter nooit al te bitter: Lovac is niet vies van popinvloeden, en nestelt zich zo op het terrein dat eerder al verkend werd door de gelijkgezinde poppy neofolk van Ostara en Naevus. Uiteraard baden de teksten in een romantische oorlogsnevel. Woordleveranciers zijn onder andere Antonin Artaud, Percy Shelley, en de minder voor de hand liggende Karl Marx. Lang uitgesponnen intros en de beurtrol tussen mannelijke en vrouwelijke vocalen zorgen voor afwisseling, maar toch slaagt deze cd er niet in om een vol uur onze aandacht vast te houden. Misschien zit er teveel voorgeschiedenis in de weg, of zou het kunnen dat we hier gewoon met middelmatigheid te maken hebben?