Celt Islam, een Europees en Arabisch element in één naam. Slim. Daar had Bryn Jones niet eens aan gedacht. Jones was dan ook geen tot-Islam-bekeerde Brit zoals de persoon achter dit alter ego dat wel is. Abdullah Hamzah is de naam en de man volgt de heilige Sufi leer, zijn oude Britse naam komen we niet te weten. Muziek staat voorop. Met name diepe dub en step. We slepen ze er met de haren bij; Ramadanman en Muslimgauze Celt Islams geluid is als een perfect compromis tussen deze twee artiesten waarbij dubstep en gruizige Arabische invloeden elkaar blind weten te vinden en elke tekortkoming vermeden wordt. In bepaalde songs worden we ook met onze oren gedrukt op een dreunend Chain Reaction geluid, zoals in titelsong ‘Al Mizan’ en ‘Zawiyya’. Heftiger gaat het er aan toe in ‘Mass Spectrometer’, ”Time Space’ en ‘Muraqaba’ met stevige drum’n’basssferen. Gastbijdragen zijn er ook via vocalisten Bongo Chilli en DanMan waarbij we in donkere dancehallsferen belanden met sirenes en dergelijke. Sterke tracks die stuk voor stuk overeind blijven door de goede productie en buiten de geijkte elektronische dubpaden durven treden. In de credits van de cd staan verzen van Sufigeleerden en citaten uit de Koran, zelfs in het Keltisch. Jawel, dubstep met een religieuze ondertoon. Het is eens wat anders dan goddelijke zegeningen van een Christelijke commune. Allah mag dan wel groot zijn en Mohammed de profeet, maar Celt Islam is hun de baas in bas. Laat deze klanken maar eens door de muezzin weergalmen om de elektronische dubfanaat te bekeren. Inshallah.