De majors roepen moord en brand en in de underground smeult het als nooit tevoren. Paradox 1. Terwijl EMI en SonyBMG het einde van de cd (en de fysieke geluidsdrager tout court) proclameren, richten twee idealisten uit het Mechelse een ambitieus labeltje op, namelijk Labl. Een significante tegenzet. Paradox 2. Duurbetaalde managers van de grote platenfirmas dromen zelfs luidop van een systeem van gratis legale downloads (Qtrax), de advertentiespam moeten we maar voor lief nemen. Wie toch nog een tastbaar product in zijn/haar handen wil houden, koopt een luxeproduct (sic) en moet dan maar (nog) meer euros ophoesten. De eerste release op Labl is meteen een debuut en dat in een qua huidige verkoopscijfers haast suïcidale oplage van 1000 (cd) en 500 (vinyl) stuks. Paradox 3. Agents In Panama valt zonder meer te situeren in de postrockhoek de associaties met Explosions In The Sky, Mono en Mogwai vallen moeilijk niet te maken toch zitten er tegelijkertijd onderhuids voldoende weerhaakjes in de vorm van kleine splinters garagerock en psychedelica die het geheel toch een andere wending geven. Het is dus niet alleen maar intimistisch en stil versus luid. Af en toe wordt er namelijk ook flink gerockt zoals bijvoorbeeld in het venijnige Yokosuka Ohka. De clichés ontwijken, lukt niet altijd – wie dat anno 2008 wél kan, mag ons altijd wakker bellen en zelfs van de aanwezigheid van een (verdwaalde) cello kijkt al lang niemand meer op, maar A New Language For Clearer Pictures is in alles een bom van een debuut. Alleen afsluiter When The Heart Errupts In Incandescant Lava slaat als een tang op een varken: wie zit namelijk in godsnaam te wachten op een afdankertje van godbetert All About Eve op een postrockalbum? (www.labl.be)
Tot in dezelfde perfectie beheerst ook The Seven Mile Journey uit het Deense Aalborg de knepen van de instrumentale postrock. In 2006 debuteerden ze met het in de underground internationaal bejubelde The Journey Studies, al bleef dat album vooral een goed bewaard geheim in een selecte kring. Of opvolger The Metamorphosis Project dat gaat veranderen, is al even twijfelachtig. De reden is gekend: verkeerde (sic) label, (nog) geen distributie en dus geen aandacht van de mensen die wel het verschil kunnen maken. (Die kijken namelijk voornamelijk slaafs de kant uit van de majors.) Aan de kwaliteit schort in ieder geval niets. Integendeel, de cd verenigt het beste van Red Sparowes, Do Make Say Think én Sigur Rós zonder de angelieke vocalen. Vooral de vergelijking met de Ijslanders houdt steek: The Metamorphosis Project evoceert dezelfde intimistische, met melancholie en tristesse flirtende atmosfeer. Wat Apse met Spirit vorig jaar betekende voor het genre, is The Metamorphosis Project nu al voor 2008. (www.thesevenmilejourney.dk)
Sonic Youth, postrock, Joy Division, het talent van drie muzikanten rond Wixel en volgens de bio de indierock van Modest Mouse en Blonde Redhead ten slotte maken van Guernica een beloftevolle band en van deze ep (op een sympathiek label uit Kortrijk) een kuitenbijter. En daar komt alweer geen major bij kijken.