Laurel Halo

Daveren en dansen tijdens Rewire 2012 (2 november 2012)

Een nieuwe herfst, een nieuwe editie van het Rewire-Festival, een eclectisch op elektronische muziek gebaseerd muziekfestival dat raakvlakken met kunst wilt snijden, maar nog liever spannende elektronische acts in een voormalige kerk ‘rond de energiecentrale’ in Den Haag neerzet.

De affiche werd daags voordien nog overhoop gehaald wanneer glitch-kampioen Nosaj Thing te kennen geeft liever thuis een wazige ziekte uit te zweten. Het gapend gat werd ingevuld met het plots opgedoken Lukid, dat enkele dagen voordien nog bij Werk Discs ‘Lonely At The Top’ uitbracht. Een vaste naam wordt ingeruild voor jong talent. Ook dat is tekenend voor het Rewire-festival.

Laurel Halo
Laurel Halo

Terwijl het festival vorig jaar als debutant nog het ‘Magazijn’ inpalmde om beats een akoestische dood te laten sterven, centreerde het muziekgedeelte zich ditmaal in de onder de basdreunen kreunende kerk. De akoestiek was dit jaar dan ook om van te smullen, al was het bij momenten ook een beetje te luid. En dat werkte al wel eens in het nadeel van de acts.

Bibber

Het Britse Halls bijvoorbeeld bezwijkt onder zijn eigen live-percussie in een set die ze al ternauwernood overleven door een teveel aan zenuwachtige bescheidenheid. De hartenbrekers-elektronica van de in-een-vierkoppige-liveband-vervormde solo-act krijgt van betweterige perslui vergelijkingen met James Blake opgeplakt. Helaas zwerft Halls niet verder van Thom Yorke’s solo-uitspattingen vandaan dan je je kunt inbeelden. De falsetto-koorjongensachtige engelenzang van Sam Howard verdween in zijn eigen elektronisch geknetter en beats. Het klonk nog te jong, te nieuw en te onwennig. En dat laatste zorgde er soms zelfs voor dat Sam Howard zijn toonvastheid verloor en met de bibber in de keel het lied afmaakte. Net dat wat Halls zo bijzonder maakt – de falsetto-stem en het aaibare knullige – is ook dat wat je het niet leuk doet vinden.

Een valse start dus die ook niet door het Amerikaanse DIIV kon worden opgelost. Ook al klinkt de band live heftiger, luider en vetter dan op plaat, niets kan verhullen dat de band slechts variaties op een thema speelt en zich te pletter zuigt aan alle shoegaze-synoniemen. De dag nadien zou nog zo’n band op de affiche staan.

Roezig geroezemoes

Lichens
Lichens

De enige oplossing was even uit te wijken naar ‘Zeebelt’, waar Lichens even later met zijn modulaire synthesizer en looppedalen als een sjamaan zijn publiek zal betoveren. Lichens speelde met kabels en knoppen en bouwde zo een lange trip van licht sluimerende beats die langzaam en onopvallend als een toverspreuk over de zaal werd gezonden. Met regelmaat gooide hij wat live gesampelde stemmen over het geheel en nam zo de zaal voor zich in. De rood-geel-blauw-groene op vloeistofdia’s geïnspireerde visuals deden de rest.

In die roes was het wachten op de jonge Amerikaanse Laurel Halo die eerder dit jaar nog bij Hyperdub het aparte ‘Quaratine’ uitbracht waarop zij goochelde met haar stem en andere geluiden. Op Rewire echter brengt zij een drammerige live-set waarbij de beats prominent op de voorgrond treden en niet een woord wordt gezongen. Af en toe onderbreekt ze haar set voor een portie warrige soundscapes waar je de roes van het ritme in hoorde zuchten om dan weer te ontsteken in een demonisch ritmische track die opzwepend en verleidend werkt.

Een zucht, een ‘wauw’ en heel veel danspasjes later even binnenglippen bij Alex Smoke die een nieuwe alias had verzonnen om iets nieuws te doen. Even proeven om dan in de chaotische wereld van de nieuwste Warp-jongere Patten binnen te vallen. Het begint vlak, rommelig en weinig opvallend. Het is een geroezemoes van ritmes en melodieën waarin nauwelijks iets vast te grijpen valt. Tot hij een popsample in de mix gooit, even flirt met de braafste jongens uit de UK Bass-scene en dan escaleert in een razernij van onaardse diepe bassen.

De nacht roept, de laatste tram dendert door de straten terwijl de kerk nog op zijn grondvesten davert.

Gezien: Rewire, 2 december 2012, diverse locaties, Den Haag. 

tekst:
Katrien Schuermans
beeld:
laurelhalo
geplaatst:
ma 5 nov 2012

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!