Coldcut in een programma met als thema de globale milieucrisis.

Logo Energy Union

Coldcut komt speciaal voor de ‘Sustainable Energy Week’ opdraven met hun Energy Union Tour-project in de statige Mirano Continental club. Dit op uitnodiging van de EU en groene milieu vzw’s/asbl’s in samenwerking met de Brusselse/Luikse elektronica-organisatie Buzz On Your Lips.

De Mirano is een van die typische danshellen voor house en techno waar de portiers bezoekers graag als vuilnis behandelen, alles duur is en de sfeer kil en snobistisch zoals cokeheads het graag hebben. Dat was wat ons van te voren werd verteld en wat we verwachtten. Bij binnenkomst wordt iedereen door brede kleerkasten gecommandeerd om hun jas in de garderobe achter te laten, uiteraard tegen betaling. In mijn geval enkel een dun wind-regenjack dat samengebald zo in de zak van mijn hoodie kan, maar we zijn hier in zero-tolerance land.

We horen nog even de laatste stukje set van de eclectische Brusselse  DJ soFa voordat het al de beurt is aan Coldcuts Energy Union-set. Deze wordt  als een live audiovisueel optreden uitgevoerd door een eenzame Matt Black en er is geen spoor te bekennen van zijn partner Jonathan Moore. De beelden bestaan uit flitsende collages en gepixelde ontwerpen terwijl het geluid een mengeling is van samples, geo-politieke quotes en muziekstukken die veelal komen uit de Ninja Tune-catalogus, het Londense kwaliteitslabel dat Black & Moore al sinds de vroege jaren 1990 runnen (en dit jaar haar twintigjarig jubileum mag vieren). Het interactieve en informatieve concept is zeker interessant, al lijken weinig bezoekers daar oog voor te hebben en staan sommige als idioten te dansen om maar op te vallen. Een mengeling van hippe dansclub vogels en stramme figuren in net pak zorgen voor een zeer vervelende en vreemde sfeer en ik kom zelfs een aantal Brusselse vrienden tegen -allen fans van Ninja Tune muziek- die het niet meer aankunnen en gewoon weggaan. Tja, we zijn in de Mirano, het mag worden geweten. Boven zien we veel strakke en zure gezichten naar beneden kijken, zijn dit misschien de geldschieters van de EU die niet helemaal blij zijn met wat ze in huis hebben gehaald?

Coldcut

Even bij de bar een pintje halen: dat is dan 4 euro neerleggen voor een 25cl flesje lauwe Carlsberg, zijn we in Parijs of wat? Kort daarna verschijnt in felle letters de zin ‘eat/drink local products’ op het scherm. Ja, de ironie werkt als een scherpe observator. Belgisch of zelfs Brussels bier is blijkbaar taboe in de Mirano, veels te ecologisch verantwoord en apetijtelijker dan deze slappe Deense import. Ach, we spuien ons gif eens goed rond over een uitgaansplek waar we de doorgaanse Gonzoïst echt niet snel zullen heensturen.

Toch een lichtpuntje: het geluid in de Mirano is wél van zeer goede kwaliteit en dat zorgt ervoor dat deze live uitgevoerde  documentaire van Coldcut goed uit de verf komt, vooral op muzikaal vlak.

Na afloop is het nogmaals de beurt aan Matt Black voor een twee uur durende dj-set, bijgestaan op beeld door een vj-duo. Zijn beginkeuze knalt er meteen goed in:  de vage futuristische hiphopsong  ‘Blue Flowers‘ van Dr Octagon (alias Kool Keith) en de kenners juichen breeduit. Inmiddels zijn er meer Ninja Tune-fans zijn binnengekomen, zowel jong als oud, en iedereen begint te dansen. We krijgen meer grepen uit de Ninja Tune-collectie en haar sublabels met onder meer Amon Tobin en een remix van Roots Manuva’s ‘Witness the Fitness‘ en de nostalgie zorgt voor een glimlach bij velen. Zo ook bij Mr Scruffs  ‘Get A Move On’, een brutale herbewerking van Moondogs ‘Bird’s Lament‘. De set hobbelt ook door roots, dubstep en house sferen in een typerende Coldcut mashup a la 2011. Na een dikke anderhalf uur met meer dansmomenten via Detroit Grand Pubah‘s, Kraftwerk en een remix van Coldcut’s eigen ‘Timber‘ houden we het mooi voor bekeken. Dat we de dj sets van het Franse dDamage en Brusselaar Nitro zullen missen is ons lot. Wij zijn immers geen eeuwige studenten meer.