Presence Acousmatique

Wolken van geluid waarin het heerlijk dromen is zolang je er met je hoofd middenin zit. Marsen Jules en de gebroeders Alam ontwikkelen hun klanken tussen ambient en jazz in een rustig tempo. In een zo rustig tempo dat sommigen er bij in slaap zullen vallen. Anderen zullen het gehaaste tempo van deze maatschappij waarin elke seconde een boodschap digitaal verstuurd en verwerkt moet worden, aan de kant kunnen schuiven en kunnen genieten. De geïmproviseerde performances van het Duitse trio moeten eigenlijk live worden ervaren in combinatie met de visuals zoals Jules bij zijn solowerk ook een prominente rol geeft. Nu hun muzikale samenwerking voor het eerst op cd is gezet en alleen het geluid kan worden waargenomen, wordt de atmosfeer van soundscapes benadrukt zoals die al ook op de albums van Jules klinken. Desalniettemin is het een plaat die geroemd mag worden. Per nummer wordt met een beperkt instrumentarium gewerkt. Elk onderdeel dat bijdraagt aan het totaal is hoorbaar. Elke klank is puur en staat centraal naast een weinig andere klanken. Muzikale thema’s ontbreken of zijn zo uitgestrekt dat je haast niet merkt wanneer het thema zich weer herhaalt. Klankkleuren komen minutieus maar zeker niet altijd in harmonie samen. Het hele album overheerst het gevecht tussen spanning en ontspanning. De sfeer in ‘OEillet Parfait/OEillet Sauvage’ wisselt van ontspannen tot stekelig, maar is altijd contemplatief. Uitgestrekt en tegelijkertijd vol, voelt het als een ervaring tussen ‘Quattuor Pour Le Fin Du Temps’ van Messiaen en ‘Without Sinking’ van Hildur Gudnadottir. De zware aanzet op de piano in ‘Excalibur’ voelt als een trage versie van de ‘Gnossienes’ van Erik Sati. Ook elders is de sfeer broeierig en onderhuids. Donkere trage comtemplatieve ambient om goede ideeën bij te laten ontluiken.

tekst:
Michiel de Jong
beeld:
MarsenJulesTrio_PresenceAcousmatiq
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!