Nieuw is hij niet, deze plaat van de Poolse gitaarnoiserockers Kinsky. Niet eerder uitgebracht, dat wel. Dus toch enigszins nieuw. Kinsky was actief in de jaren 1990 en bracht toen het album ‘Copula Mundi’ (1993) uit. Die plaat werd in 2015 door Antena Kzzyku opnieuw uitgebracht. Tijdens dat proces doken ook de opnames uit 1997 terug op, die werden opgenomen voor een vervolgalbum. Daar is het echter door allerlei omstandigheden nooit van gekomen. Jammer eigenlijk, want Kinsky brengt een onnavolgbare mengeling van noise, punk, avant-garde, experiment, psychedelica, improvisatie en nog een boel stijlen. Allemaal door elkaar, dat spreekt, als een georkestreerde chaos die er geen is. Soms in het Duits, dan weer in het Pools en als we het goed hebben soms een beetje Engels, brabbelt Pawel Sulik over van alles en nog wat waar geen touw aan vast te knopen is. Artur von Kinsky (bas), Czubek von Kinsky (drums) en Tomasz Lewandowski (gitaar) leggen daar een muzikale warboel onder die niet zal afschrikken bij liefhebbers van Mr. Bungle, Cows of Victims Family. Uiteindelijk nam het kwartet ook nu weer zijn tijd om deze opnames klaar te krijgen. Mixen deden ze tussen 2015 en 2016, masteren in 2017 en nu ziet de plaat, twintig jaar na de oorspronkelijke opnames, het paarse licht. Niet dat ‘Praeterito Futurum’ niet welkom is. Er zijn zat mensen die de hoogdagen van de gitaarnoiserockbands missen als de spreekwoordelijke pest. Wie weet gaat Kinsky na deze plaat wel eens op toernee. En indien niet, Buzz Rodeo doet dat wel en die kijken net zo graag terug in de tijd, maar dan met een hedendaagse insteek.
