Post-Romantic

Isolat Pattern is het alias van Benjamin Harris, een in Berlijn woonachtige artiest die opereert in de slipstream van artiesten als Alva Noto en Mika Vainio. Kille, hypertechnologische elektronica, met een hoofdrol voor synthetische dissonant-tonen, abrupte cuts en machinale bleeps. Ruiserupties als percussie, modulerende synths die niet van tinnitus te onderscheiden zijn, ijle tonen in de lege ruimte: de klanken van techno-dystopia, gemaakt met dezelfde apparaten die mans onderwerping zullen bewerkstelligen. Maar geluid en textuur alleen is niet genoeg, en Harris weet zijn composities niet allemaal even coherent en interessant te maken. Er zijn een paar mooie momenten, juist net wanneer hij de conceptuele rigiditeit een beetje loslaat, en zich niet louter laat leiden door de machinerieën. Label- en genregenote Zavoloka zet op haar single Transmutatsia in op het menselijke in de elektronica. Het nummer opent stemmig (zij het een beetje gemeen voor de oren) met een soort hoogfrequente, opgerekte synthetische kerkbellen, om langzaam op gang te komen met gruizige sequencers en analoge synthesizers. Fijne, stuwende track die meer met Byetone dan Alva Noto van doen heeft. Op de b-kant wordt de boel nog eens door een bitcrusher wordt gehaald voor nog wat extra resonantie. Beschikbaar als cd, gratis download en 10inch in editie van 10 exemplaren, om Kvitnu’s 10e verjaardag luister bij te zetten.

tekst:
Maarten Schermer
beeld:
Isolat_Pattern_Post-Romantic
geplaatst:
di 9 jan 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!