Phosphorescence

Na twee albums op het gerenommeerde ECM (‘Dans Les Arbres’, 2008 en ‘Canopée’ in 2012) verkaste het kwartet Dans Les Arbres naar het inmiddels ook al fel gewaardeerde label Hubro. Het kwartet bestaande uit drie Denen en één Fransman, is op een soort queeste. Wanneer wordt geluid muziek en wanneer wordt muziek gewoon geluid, en niets meer dan dat. Xavier Charles (klarinet), Ivar Grydeland (gitaar, real-time sampling), Ingar Zach (percussie, basdrum) en Christian Wallumrød (versterkte prepared piano en synthesizer) spelen allen in een hele resem andere bands, waardoor ze alle vier de vrijheid hebben om voortdurend andere projecten op te zetten, op onderzoek uit te gaan en nieuwe dingen uit te proberen. Ze zijn ook alle vier gewoon om te improviseren, ook met muzikanten waar ze eerder nog niet mee speelden. Voor een plaat als dit ‘Phosphorescence’ is dit zeer relevant en een groot voordeel. De plaat bevat namelijk heel tactiele, secure klanken, die met grote precisie uit de instrumenten worden gepuurd. De nummers zijn zachtjes opgenomen, dwingen tot luisteren. Zonder die aandacht verdwijnen de vier stukken namelijk helemaal naar de achtergrond, tot ze bijna niet meer te horen zijn. Daardoor wordt de muziek een beetje mysterieus en ongrijpbaar. Elke noot doet er toe, klinkt zo Spartaans mogelijk, alsof er moet bespaard worden. Sporadisch weerklinken de instrumenten, luisterend naar elkaar, dikwijls zwijgend en zich zelden of nooit opdringend. Tussen de bomen klinken geluiden, niet veel, maar ze weerklinken wonderschoon, in verwondering om zich heen luisterend en dwingend tot, weliswaar economisch verantwoord, genieten.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Dans_Les_Arbres_Phosphorescence
geplaatst:
vr 11 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!