Wanneer Audiophob labelbaas Mirko Hentrich de drang bekruipt om zelf muziek te maken, manifesteert hij als Spherical Disrupted. In de jaren 1990 debuteerde hij met industriële ambient, maar sinds 2009 kijkt hij de liever de onmetelijke ruimte in. Net als voorganger ‘Quasar’, is ook dit cd-album geïnspireerd door een sterrenstelsel. Er is een zekere klassieke ambient ijlheid aanwezig die teruggrijpt tot ‘Apollo’ van Brian Eno, maar bij Spherical Disrupted worden vaak trance inducerende ritmes toegevoegd. Een digitale pogo zit er nooit in, maar deze tracks zijn stimulerend genoeg om jouw hoofd minutenlang traag op en neer te bewegen tot je tweelingsterren ziet. Denk daarbij aan de meest toegankelijke momenten van ruimteprojecten als Arecibo of Tungüska. Dieper in de mix horen we concrete experimenten, die het best tot hun recht komen als we er een koptelefoon bijhalen. Omdat de meeste tracks nogal gelijkend zijn qua opbouw, zijn we extra blij met passages als ‘Colliding Wind Zone’, waar voor zuivere dark ambient gekozen wordt. Het is ook een goede zaak dat Hentrich zich dit keer wat ingehouden heeft op het vlak van IDM-remixen: enkel labelgenoot Mortaja geeft present. Qua artwork gooit hij echter alle remmen los: we tellen maar liefst drie verschillende kleuren (grijs, zwart en wit) in plaats van de gebruikelijke grijsschakeringen.
