And IV (Inertia)

Grischa Lichtenberger is een nieuwe telg van de Raster-Noton-familie – maar is er nog iemand in staat iets nieuws te zeggen binnen de strakke esthetische grenzen die het label zo tekent? Conceptueel (de titel refereert aan “a fictionalized successor of the baksan neutrino telescope”) past de plaat helemaal binnen de “metrische, onderkoelde posttechno”, zoals we het ooit noemde. En ook op het eerste gehoor is Lichtenberger simpelweg nog een softwarespecialist die zijn geluiden met abstractie en een scalpel te lijf gaat, in navolging van grote roergangers Carsten Nicolai (Alva Noto), Frank Bretschneider (Komet) en Olaf Bender (Bytone). Maar bij nadere beluistering blijkt dat toch niet helemaal terecht. Het letterlijke geluid ligt weliswaar in het verlengde van die drie, maar achter de technische complexiteit gaat zo nu en dan een groove schuil die bijna funky is. Niet zo nadrukkelijk dat Lichtenberger een hit zal worden in de lokale discotheek, maar net genoeg om weerstand te bieden aan de strenge kilheid die bij veel platen in deze, door concept en technologie gedreven stroming vaak op de loer ligt. Wat daarbij ook helpt, is dat heel af en toe de ware aard van het bronmateriaal door de manipulatie heen klinkt; door een flard van een ambulancesirene schrik je zo heel even uit de technologische bubbel. Op sommige nummers gaat Lichtenberger met eenzelfde “ultieme reductie”-strategie als Mark Fell het house-gevoel te lijf. Andere momenten, zoals het geweldige ‘1011_27_# 5b’, zijn pure Autechre circa ‘LP5’ (en niet alleen vanwege de titel). Al met al een gevarieerde en complete plaat, waarmee Lichtenberger laat zien dat de rek nog zeker niet uit de Raster-Noton-formule is.

Mantle

Met zijn afgemeten elektronische tikken en klikken schurkt Pixel stevig aan tegen Raster-Noton-genoten als Alva Noto/Carsten Nikolai, Ryoji Ikeda en Mark Fell. Meer dan zijn label-collegae combineert Pixel – nom de guerre van Jon Ogeskov – de uitgebeende en ijzige elektronica met een zoektocht naar ritmes die zijn muziek, ja, bijna dansbaar maken. Dat doet hij ook op zijn vierde cd en overtuigt daarmee van begin tot einde. Op ‘Mantle’ levert Pixel acht nummers lang strakke, georganiseerde en tegelijkertijd complexe en gedreven ritmes. De afgemeten klanken combineert hij met diepe, pulserende bassen en donker dreigende drones. Voor de dansvloer is ‘Mantle’ waarschijnlijk in al zijn kilte en duisternis niet geschikt, maar shit, wat klinkt het funky in het rekencentrum! Briljante dansmuziek voor cyborgs en Gonzo (circus)-lezers.

Sensate Focus 2

SensateFocus 2

Mark Fell gaat door met zijn staartdeling als Sensate Focus, deze keer met zijn SND collega Mat Steel. De tracks heten nog steeds ‘X’ en ‘Y’, de factoren zijn nog steeds sensuele house, vol overdadige synth sweeps en een beat die wel los gaat maar nooit saai four to the floor wordt. Ten opzichte van de vorige vier 12inches is er weinig veranderd, en ‘Sensate Focus 2’ gaat, zowel op papier als muzikaal, nog steeds over seks. Zoals alle goede house eigenlijk, en is herhaling daarvan ooit echt een probleem? We kijken uit naar ‘1.66666666666666666’. Hoewel Dubliner Eomac met nadruk laat weten techno te maken, sluit de b-kant van zijn ‘Spoock’ 12inch wonderwel aan bij Sensate Focus. Techno, maar met een beat waar dubstepritmes door heen bloeden, en stemmen die gereduceerd zijn tot percussieve elementen die het geheel warmte geven. De a-kant is meer recht toe recht aan, althans de beats, want de hese, piepende geluiden die er over heen liggen hebben meer van doen met Aphex Twin dan met “gewoon techno”. Lucy haalt er in zijn remix de scherpe kantjes van af en maakt de boel gereed voor een – avontuurlijke – dansvloer. Shoc Corridor was een elektronische darkwave band die in de vroege jaren 1980 een handvol singles en twee albums maakte, en wellicht vergeten was als ze niet recentelijk in mixtapes van onder andere Raime waren opgedoken, en nu in de catalogus van het Belgische Testtoon. Dertig jaar oud dus, ‘Artificial Horizon’, maar het had gisteren gemaakt kunnen zijn. Een geweldige, lichtvoetige prototechno track, die net zo zeer doet denken aan Cabaret Voltaire, als aan de groovy nummers van Eno & Byrne’s ‘My Life In The Bush Of Ghosts’, als aan – we noemen maar een dwarsstraat – de lp van Three Legged Race die we in het vorige nummer bespraken. Bepotel en Oubys zorgen voor aardige techno-versies, maar de remixhoofdprijs gaat naar Mordant Music die er donkere, borrelende elektro-met-amper-beats van maakt. Overigens staat er meer moois op die eerste lp en is hij absurd duur op eBay, dus hopelijk waagt Testtoon zich daar ook nog aan. J. Edwardes ten slotte, is een nieuwe Nederlandse ster aan het firmament van de bass music: ‘The Grinder’ is een pulserende track met de feel van hiphop, de esthetiek (en bas) van dubstep en een melancholische melodie die het soundtrackgevoel geeft, een beetje zoals bijvoorbeeld Umberto. Op de b-kant trekt E.R.P. het nummer space territorium in met een remix die de grauwe bas van het origineel verruilt voor sferische synths, met een fraai en dromerig resultaat. Oplage 300 stuks en nog een mooie hoes ook.

Circuit Muziek (sep/okt 22)

Circuit Muziek - Gonzo (circus) #171

Met festivals en concerten te over om uit te kiezen, belooft deze nazomer allesbehalve geruisloos voorbij te gaan.

Ongerijmde Rijmen

Zero Years Kid Ongerijmde Rijmen

Zero Years Kid (Joachim Badenhorst en Sean Carpio) doen van gedeconstrueerde downtempo r’n’b

Spectra

TomHall Spectra

Uit de complexiteit en hoezeer het geluid ontwikkeld is, blijkt duidelijk dat ‘Spectra’ van Tom Hall geen debuut is.

Achtergrond: Instrument Inventors Initiative

Instrument Inventors Iniative

Nieuwe instrumenten, ongehoorde geluiden, kunstmatige intelligentie. Dat zijn sleutelwoorden in Proximity Music. Een project van het Instrument Inventors Initiative tijdens Rewire.

Hersenspinsels

Bindwerk Teklife Ghettoville Eski

De boekselectie van Gonzo (circus) #156 laat de bovenkamer tollen.

Grenzeloos No Bounds Festival

SPFDJ @ Hope Works Sheffield - (c) Tom Nys

Tom Nys trok naar het No Bounds Festival in Sheffield. Hij stelde daar vast dat de stad een vat vol tegenstellingen is. De ideale plek voor een schurend festival?

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!