Er komt nogal een hoop samen op deze driedubbel lp, namelijk het werk van Günter Schickert en dat van Pharoah Chromium oftewel Ghazi Barakat, in samenwerking met Ravi Shardja die alles nog eens door mixer haalde. Günter Schickert is van oorsprong trompettist uit de krautrockscene van de jaren 1960 en 1970 in Duitsland, maar ging zich later toeleggen op gitaar. De Duits-Palestijnse muzikant en performer Barakat is wat jonger en begon pas in de jaren 1980 met zijn projecten. De twee kennen elkaar uit Berlijn, en toen Barakat de overeenkomsten ontdekte tussen het vroege werk van Schickert en dat van hemzelf, was het al snel duidelijk dat hiermee iets gedaan diende te worden. Het gevolg is zes tracks met een gemiddelde lengt van zo’n twintig minuten, steeds een korte plaatkant. Dark ambient of eigenlijk een moderne, wat meer sombere en digitale versie van de muziek van Klaus Schulze uit de jaren 1970, waar heroïnegebruikers van toen zo wild op gingen. Van de gebruikte gitaren en houten blaasinstrumenten is weinig meer over; alles verzuipt nogal in de effecten en dat levert een nogal eentonig muzikaal landschap op. Maar daarin zal het voor sommigen toch heerlijk rondhangen zijn.