Oudezakkenmuziek of niet

Stappend richting de Pit’s hoorden we vage klanken van de openingsband toen we nog een heel eind van het café waren verwijderd. Maar we gingen vooral voor de hoofdact van de avond, Alpha Strategy.

Het Brusselse Shoeshine was er al aan begonnen, dat was duidelijk. En wat we vreesden, bleek uiteraard ook het geval: het volume stond veel te hoog waardoor de band zijn eigen muziek om zeep aan het helpen was. Of om schoensmeer, om de bandnaam iets letterlijker te nemen. Een beetje jammer wel, want er zit wel potentieel in deze band. Dat vonden we de vorige keer ook al, toen ze het voorprogramma deden van Hollywoodfun Downstairs. Al waren we toen te laat en zagen we maar een paar nummers. Het had wel iets, die opgeleukte shoegaze die de band brengt. Staccato doorgaande riffs en wat synths erbij, het kan. Alleen zwijgen (die stem is niet aan ons besteed) en het volume wat matigen en het kan zelfs goed klinken.

We waren echter voornamelijk afgezakt naar de Pit’s voor het uit Ontario, Canada afkomstige Alpha Strategy. De band van zanger Rory Hinchey woont, op één lid na, tegenwoordig in Berlijn. Dat maakt het toeren gemakkelijker natuurlijk. En dat moet van hun labelbaas. Hun meest recente album ‘The Gurgler’ kwam uit op het Poolse Antena Krzyku, waarvan Arek de voorkeur geeft aan bands die hard willen werken. Dat moet geen twee keer aan Hinchey en zijn kompanen James McAdams (gitaar),  Evan Sidawi (drums ) en Dan Edwards (bas) worden gezegd. De dag voor dit concert mochten ze al aantreden in Magasin 4 (Brussel) als opwarmer voor Gura en Zu. Kennissen vonden hun optreden daar wel behoorlijk, maar de zaal nog een beetje te groot voor een band van dit kaliber. Daar kunnen we ons wel iets bij voorstellen. De Pit’s was echter ideaal voor hen. En zie, het volume werd wat naar omlaag bijgesteld, en toch kwam elke klank die de instrumenten voortbrachten, perfect over. Hinchey beperkt zichzelf tot zingen, al is het even wennen aan de stem (en de maniertjes) van de man. Dat gaat echter behoorlijk snel. Na een paar nummers blijkt zijn stem namelijk heel goed te passen bij de muziek. Oudezakkenmuziek volgens onze fotograaf. Daar is wel iets van. The Birthday Party en nog eerder The Boys Next Door, The Fall (al kent Hinchey die band niet echt vertelde hij na de show), wat The Jesus Lizard en zelfs Shorty. Noiserock en postpunk in één dus. En dat klonk voor deze oude zak heel lekker. We vonden ‘The Gurgler’ al een zeer goede plaat. Live kwamen nummers als ‘To The Woods That I Know’ en ‘Pissed Out The Fire’ lekker arrogant en dwars door de boxen en gaven ze nog een extra boost. Oudezakkenmuziek of niet, het gros van de aanwezigen genoot met volle teugen van het kwartet. Zeg dat die oude zak het gezegd heeft.

Gezien: Alpha Strategy + Shoeshine – The Pit’s, Kortrijk – 20 maart 2019
Tekst: Patrick Bruneel – Foto’s: Bart Marescaux

tekst:
Gonzo (circus) Crew
beeld:
AlphaStrategy1
geplaatst:
di 26 mrt 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!