‘Als ik tijdens het schrijven van songs input van buitenaf krijg, kom ik tot verrasserende resultaten’. Dat vertrouwde Lucrecia Dalt recent interviewster Julia Holter toe in het magazine ‘Electronic Beats’. ‘Ou’ is een verrassend album geworden, en ook weer niet. Net als voor het maken van voorganger ‘Syzygy’ liet Dalt zich immers inspireren door films. Toen liet ze echter alleen toe dat het verloop van die prenten de sfeer van haar nummers beïnvloedde. Tijdens de opnamen van ‘Ou’ ging de Colombiaanse een stap verder ; ze toverde de studio om in een home cinema, zette het geluid bij films van onder andere Werner Fassbinder en Helke Sander af en maakte er een denkbeeldige soundtrack voor. Nieuw daarbij is dat de bassiste haar stem minder gebruikt en daardoor klinkt deze nieuwe plaat abstracter dan het vorige schijfje. Ook op ‘Ou’ is de muzikante in goede vorm. De combinatie van pruttelende synths, Dalts gemurmel en een aanstekelijke groove maken van ‘Over Unity’ een geheide hit in kunstgaleries. Een slome beat, allerlei geruis en percussie en –even maar- Laurie Anderson-achtige vocals : we horen het allemaal in het experimentele ambient stuk ‘IOT’. Telkens als we het donkere en spacy duo ‘FLOTO’ en ‘ELEANORE’ horen, doemen beelden uit Don Siegels ‘Invasion Of The Body Snatchers’ voor ons op. ‘Ou’ boeit en beklijft van het begin tot het einde en is dus straffe kost van een straffe madam.