Ontdekkingen

Ontdekkingen is het resultaat van een compositieopdracht die muzikant Mike Kramer en dichter Ricardo Frederiks kregen van Koninklijke harmonie Sint Philomena Chevremont. De jonge Frederiks was tussen 2013 en 2015 jeugd-stadsdichter van Heerlen en schreef onder meer ‘Een te grote pot voor een kleine Asperger’ over een jongen met Asperger. Kramer, artistiek directeur van (h)ear, de Heerlense stichting voor experimentele muziek en klankkunst, is vooral bekend als de man achter Core Shift, waarmee hij ambient techno en ambient maakt. Zoals de muziek op ‘Ontdekkingen’, die warmer is dan eerder werk dat ik van hem herinner. Dragende bastonen vormen de achtergrond, daaroverheen vogelgeluiden, knap doorweven met zachte synths, op zo’n manier dat het een organisch geheel wordt. Een ideale backdrop voor Frederiks’ simpele maar ver rijkende vragen: wie bepaalt wie we zijn, wat we zijn, hoe we zijn? Kramer’s muziek evolueert langzaam, via onbestemde, zacht zoemende drones, naar een meer dreigend glaciaal geluid, en bepaalt daarmee sterk de sfeer van Frederiks’ gedicht, zeker daar waar het over regels gaat. Of liever, het negeren ervan. regel 3: ‘raak nooit teveel aan regels gewend’, zegt hij. Je bepaalt zelf wie je bent, na je eigen ontdekkingsreis. Ook op de single Diepte gaat Core Shift een associatie aan met een andere kunstenaar. De twintig minuten durende track is geïnspireerd door het schilderij Diepte van Martijn Lucas van Erp, ook uit Heerlen. Op het schilderij, dat op de hoes is afgebeeld, lijken we vanuit de diepte onder water omhoog te kijken naar het oppervlak. Dichtbij herkennen we nog planten en stenen, maar verder omhoog wordt het beeld vager, en lijkt er een soort octopus te kruipen. De muziek begint met gesimuleerde golven, die de dreiging van de diepte lijken te echoën (hoewel ik van het schilderij niet echt dreiging uit vind gaan). Geïsoleerde tonen in de hoge frequenties zijn als zacht wuivende algen. Langzaam maar zeker dient zich een rollend, stampend ritme aan, waarvan de accenten langzaam veranderen, met een knik naar GAS. Het ritme vervaagt weer, en de tweede helft van het nummer gaat verder zonder pulse. Meer letterlijke golven doen hun intrede, plus ijle synthetische strijkers en zacht galmende effecten, voor een mooie, beetje weemoedige passage. Ik moest een beetje aan de ambient nummers van hele oude Delerium denken. Een geluid dat ik danig mis, en Diepte is me dan ook erg welkom.

tekst:
Maarten Schermer
beeld:
MikeKramerCoreShif_Ontdekkingen
geplaatst:
do 22 mrt 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!