Ok, No Wait

Rocky Wood is een Zwitsers kwintet grossierend in luchtige alternatieve popfolk. De ietwat gebroken stem van zangeres Romina Kalsi past perfect in dat geheel. Brave liedjes zijn het wel, die echter steevast drijven op een mooie riff of een motiefje gespeeld op het keyboard. Het vijftal, dat met zijn allen elk instrument beheerst, houdt van dromerige, ingetogen pop en weet dat perfect om te zetten in prima liedjes, waarvan er vijf op dit cdtje prijken. Een opstap naar de opvolger voor het al uit 2014 daterende ‘Shimmer’ waarschijnlijk, want doordat de leden allen in verschillende steden wonen, is het niet zo evident om zo snel snel enkele nummers op te nemen. Nog zo’n alternatieve folkie is de uit Brighton afkomstige Oliver Spalding, wiens debuut ep mee werd geschreven en geproduceerd door Ed Tullett en die met zijn 21 lentes toch behoorlijk matuur klinkt. Vier liedjes staan er op zijn ep, die helemaal gedomineerd worden door zijn stem, die wel aan de erg hoge kant klinkt. Denk The Communards, Feargal Sharkey en dat soort met een wasknijper bewerkte billenzangers. Niet echt ons ding en het klinkt allemaal ook een beetje te braaf. Jacopo Cislaghi was zeven jaar lang de frontman van The Red Roosters. Met die band kon hij van succes proeven vanwege de ep ‘No Disgrace’, maar nu vond hij het toch tijd om onder de noemer Davys een soloplaat te maken. Een brave singersogwriterplaat dan nog, met wat introspectieve liedjes en wat meer uptemponummers die lekker luisteren maar ook niet meer dan dat. Het is allemaal goed gedaan, klinkt radiovriendelijk en doorleefd tegelijk, maar echt boeiend kunnen we ‘This Is Where I Leave You’ nu ook weer niet noemen. Dus zijn we er mee weg, net als hij zelf.

tekst:
Patrick Bruneel
geplaatst:
di 9 jan 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!