Met veel bravoure wordt ODDSAC aangekondigd als een nieuwe synthese van film en muziek: een visueel album. De Amerikaanse experimentele indieband Animal Collective werd vorig jaar de hemel in gehyped. Nu pionieren ze met dit audiovisuele project, een samenwerking met regisseur en videomanipulator Danny Perez. Het eindresultaat ziet er indrukwekkend uit. Het schijfje is verpakt in een aantrekkelijk, 40 pagina’s tellend boek vol mixed-media collages, geïnspireerd door de film. ODDSAC is een merkwaardige bad trip vol bloeddorstige vampiers, vreemde rituelen, onheilspellende landschappen, smeltende marshmallows en bacchanale voedselgevechten. De sfeer die de film oproept is donker, ondanks de veelkleurige effecten: het is een horrorfilm on acid. De muziek is atmosferisch, met veel samples van natuurgeluiden. Toch staan er een paar typische Animal Collective tracks op die ook zonder visuals overeind blijven, zoals ‘Screens’ en ‘What Happened’. Perez heeft een visueel aantrekkelijke film gemaakt, door verhalende scènes te combineren met explosieve videomanipulatie. Er is geen touw aan enig verhaal vast te knopen, ODDSAC is een serie van indrukken en associaties. Soms is het beeld kalm waardoor de muziek op de voorgrond treedt, soms eisen de visuals alle aandacht op. Het accent verschuift steeds, waardoor het werkelijk één geheel is: de muziek van Animal Collective is niet de soundtrack, de film is geen videoclip. De vaak drukke visuals zijn op een klein scherm wel erg moeilijk te verdragen. Dat brengt me gelijk op de vraag in welke setting je ODDSAC eigenlijk zou moeten kijken. Als meer bands ‘visuele albums’ uit gaan brengen is het raadzaam toch maar zo’n homecinema aan te schaffen.