Lapalux is de artiestennaam van Stuart Howard, een vijfentwintigjarige producer van het platteland van Essex die de afgelopen tijd snel naam heeft gemaakt. Zijn zuigende, hypnotiserende en melancholieke tracks houden het midden tussen ambient, dubstep en soul, een bijzondere maar naar blijkt pakkende combinatie. Het verwijt van geliktheid ligt al snel op de loer bij het soort vocalen dat Lapalux voorbij laat komen (weggestopt in de beats, sensueel, repetitief en volgestopt met galm), bij de uiterst relaxte, aan dub en hiphop gedrenkte beats, bij de ietwat ranzige synthlijntjes, en met de slim opgebouwde en toegankelijke liedjes – maar niets is minder waar. De spanning wordt er goed gedoseerd en raak in gehouden, de elektronica gaat vaak en heftig freaky tekeer, en de metertjes maken overuren in het rood allemaal dingen die nieuwe muziek er leuker op maken. ‘Nostalchick’ ligt dicht bij glad en glitter, maar nog net aan de kant van het avontuur en de ontdekking. Of het album (en wat Lapalux verder doet) is gewoon een stapje verder dan we denken.
