Ik weet niet wat Powells missie precies is, maar ik ben er zeker van dat het hem geen zier interesseert wat we er allemaal van vinden. In ieder van zijn platen zit wel iets om je aan te ergeren, en ook op zijn label Diagonal verschijnt er regelmatig spul dat aan alle kanten de boodschap DON’T CARE uitdraagt. Zie hier het debuutalbum van N.M.O., een Noor en een Spanjaard met een voorliefde voor hardware en tromgeroffel. Twaalf tracks, of eigenlijk vier, als je de lock grooves (waarvan eentje met het krakende tikgeluid dat je over de speakers hoort wanneer er een mobiele telefoon naast ligt), de vier German Trained Units (twintig seconden elektro-tromgeroffel) en de stemmige babbel-uitsmijter Abhaengen niet meerekent. Wat er resteert is vier keer acht minuten potten-en-pannen-techno die lekker doordendert op middensnelheid met een volstrekt gebrek aan nuance (en de nodige snare rolls, uiteraard). Denk Unicorn Hard-On, DJ Bookworms en Container. Ik wil er wat onder verwedden dat N.M.O.’s 12-inch Nederlandse Maatschappij Ontwikkeling de enige plaat op Discogs is die onder de genres Berlin-School, techno en military is ingedeeld. Doet men nog aan tromgeroffel in het leger vandaag de dag?
