Noise Reduction System–Formative European Electronica 1974-1984

Het onverwachte succes van ‘Close To The Noise Floor-Formative UK Electronica 1975-1984’ van vorig jaar dicteert (uiteraard) volgens de merkantiele wetten een opvolger. Meer zelfs, er blijkt een heuse serie in te zitten want ‘Noise Reduction System’ wordt in de markt gezet als een ‘Close To The Noise Floor Presents’. Laat maar komen want ook op deel twee regent het ontdekkingen en revelaties. Vorig jaar werden Britse schatten opgediept; ditmaal wordt de schop in het Europese vasteland gezet. Eerste fijne vaststelling: als het over de pioniersjaren van de elektronische muziek gaat, dan kan geen enkele, zijn/haar job ernstige nemende samensteller heen om de Lage Landen. Met bijdragen van onder meer het obligate Front 242, The Neon Judgement en minder bekende namen als Pseudo Code, BeNe GeSSeRiT, Human Flesh (telkens met Alain Neffe in de rangen) en M.A.L. staat België broederlijk naast het eveneens terecht flink bedeelde Nederland, dat vertegenwoordigd wordt door onder andere Minny Pops, maar ook cultnamen als Truus de Groot, André De Koning, Van Kaye + Ignit, Ende Shneafliet, Doxa Sinistra, Plus Instruments, Das Ding en De Fabriek. Het spreekt voor zich dat Duitsland gevestigde namen mag afvaardigen. Klaus Schulze, DAF, Malaria!, Asmus Tietchens, Elektronische Musik Aus Köln, Der Plan en Cluster staan netjes schouder aan schouder met obscure artiesten en projecten zoals bijvoorbeeld Universalanschluss (alias Felix Kubin), Saal 2, Der Künftige Musikant of Les Vampyrettes (met Holder Czukay (Can)) en topproducer Conny Plank). Naast deze voor de hand liggende landen wordt er ook royaal geplukt uit onder meer Spanje (Esplendor Geométrico), Griekenland (Vangelis), het toenmalige Joegoslavië (Borghesia), Finland (Gagarin-Kombinaatti met Mika Vainio van Pan Sonic), Italië (Maurizio Bianchi), Frankrijk (Die Form, Vox Populi!, DDAA) en Zwitserland (Yello, Carlos Perón). Het merendeel van de nummers- eenenzestig in totaal!- is afkomstig van cassettes en bestrijkt een stilistisch rijk pallet dat gaat van minimal wave, industriële synthpop, abstracte experimenten tot ambient; en zowat alles daartussen. In tijden waarin vermaarde archivarissen zoals Vinyl On Demand de jaren 1970 en 1980 zowat binnenstebuiten hebben gekeerd op zoek naar elke morzel muziek uit de underground is het quasi onmogelijk geworden om een lijvige compilatie als deze te vullen met exclusieve tracks. Echte diehard fans van het genre en de periode gaan hier ongetwijfeld botsen op heel wat bekend terrein, maar samensteller Richard Anderson heeft er bewust gekozen om voor de hand liggende nummers te omzeilen –‘TV Treated’ van The Neon Judgement uitgezonderd- en met duidelijke kennis van zaken te kiezen voor spannendere alternatieven. Vespreid over ruim vijftig pagina’s zorgt het gros van de artiesten bovendien zelf voor wat duiding en beeldmateriaal; en wordt het geheel vakkundig ingeleid voor de vermaarde Britse journalist Dave Henderson (MOJO, Sounds). Net zoals zijn voorganger is ‘Noise Reduction System’ attractief vormgegeven als een zakboekje met een hardcover. Net zoals ‘Close To The Noise Floor’ is dit een juweeltje van een compilatie.

tekst:
Serge De Pauw
beeld:
_NoiseReductionSyst
geplaatst:
zo 13 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!