No Moon

D.A.N.’s derde album ‘No Moon’ is een volgende stap in hun filmische reis door de kosmos. Net als groepen als Radiohead en The Books is dit in Tokio gestationeerde collectief ook op zoek naar nieuwe wegen in de progressieve, verhalende muziek; en onderstreept deze met experimentele video’s. Ze laten in een playlist op hun YouTube-account ook mooi horen waar ze hun mosterd voor ‘No Moon’ vandaan hebben gehaald: veelal elektronica-artiesten als Mark Pritchard, The Blaze, Squarepusher en Aphex Twin. Ze leggen zo verbindingen tussen symfonische rock en electronic listening music; en tussen oosterse en westerse culturen. Er zit een soort melancholische loomheid in hun muziek die ze zelf Japanese minimal mellow noemen. Deze komt voor uit een meanderende falsetto-zang in het Japans en Engels. Op deze plaat wordt dat voor het eerst gecombineerd met laidback rapteksten die zich een weg banen tussen de drums, baslijnen, gitaar- en synthpartijen; en op ‘Floating In Space’ de perfect hierbij passende betoverende steeldrums van gastmuzikante Utena Kobayashi. Hoogtepunten zijn het sfeervolle Thom Yorkiaanse ‘Aechmea’ en het titelnummer waarin het arrangement mooi in balans is, en in de epische videoclip een mens geboren wordt in een flonkerende woestijn uit een krachtig zaadje. Het symboliseert mooi de positieve energie en pluriformiteit die ze op ‘No Moon’ met hun rijke muziekrijk weten op te roepen.

tekst:
Bouke Mekel
beeld:
DAN_NoMoon
geplaatst:
ma 17 jan 2022

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!