No Future – The Sound Of UK 82 (Complete Singles Collection)

Je hoort letterlijk- en dat zowel op ‘No Future-The Sound Of UK 82’ (vier cd’s en 112 nummers) als op ‘Oi! The Albums’ (zes cd’s goed voor 121 tracks)- dat de spoeling heel snel héél dun werd. In het begin spatte het talent uit de groeven, maar al gauw kwamen er meer copycats om de hoek kijken dan bands die nummers konden schrijven. Een van de labels die samen met Riot City, Clay en Secret de zogenaamde UK82-golf– een korte oplawaai van Britse hardcore punkbands begin jaren 1980 waarvan DischargeThe Exploited en G.B.H. de voorhoede vormden- vorm gaf, was No Future uit het kleine Malvern. Tussen 1980 en 1984 brachten Chris Berry en Richard Jones negenentwintig singles uit waarvan er zesentwintig het tot de toen belangrijke Independent Chart schopten. Alle A- en B-kantjes werden nu netjes samengebracht in een eenvoudig kartonnen doosje. De prijsbeesten (BlitzThe PartisansRed AlertPeter & The Test Tube Babies) krijgen het gezelschap van namen die cult geworden zijn (The InsaneAttakThe BloodThe Violators), maar naarmate de jaren vorderden, werd de discografie aangevuld met minder indruk makende namen zoals Screaming DeadThe Wall of Cadaverous Clan. Hoe dan ook verkocht het duo niet alleen heel veel platen; ze schreven ook geschiedenis met hun DIY-aanpak.

Dat kan ook worden gezegd over de eerste Oi!-verzamelaar, ‘Oi! The Album’, dat verscheen in 1980 en meer focuste op skinhead- en streetpunk. De lp werd samengesteld door Gary Bushell, een in die tijd licht-controversiële journalist voor Sounds, en bevatte nummers van onder andere Cockney RejectsAngelic Upstarts, The Exploited, Cock SparrerSlaughter & The Dogs4-Skins en Peter & The Test Tube Babies. De opvolger kreeg een ietwat ongelukkige titel (‘Strength Thru Oi!’), waardoor de associatie van dit soort bands met de nazi’s van National Front nog meer zuurstof kreeg. Onterecht, maar het kwaad was geschied. Vanaf deel twee zou er ook meer en meer ruimte komen voor socialistisch getinte spoken word-intermezzo’s (met punkdichter Garry Johnson als voornaamste uithangbord) en vervolgens zelfs pubrock, ska en reggae. Witte reggae-legende Judge Dread prijkt bijvoorbeeld op de tracklisting van deel vier. De hele beweging draaide immers om arbeiderstrots, ongeacht afkomst of kleur. Andere bands die met het genre en de serie kunnen worden vereenzelvigd zijn verder: Infa RiotThe Last ResortThe EjectedThe Oppressed of The Business, maar er zijn ook veel overlappingen met de No Future-compilatie (The Partisans, Blitz, Red Alert, Attak, et cetera). Na deel vier uit 1982 is het vet echt van de soep en roept alles overbodigheid. Twee jaar later verscheen het zesde en laatste hoofdstuk (‘Oi! Of Sex’). Wie gaat voor de volledigheid en in deze geschiedenis wil duiken, krijgt met deze collectie niettemin waar voor haar/zijn geld.

tekst:
Serge De Pauw
beeld:
_NoFuture-TheSoundO
geplaatst:
ma 20 dec 2021

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!