No End Of Vinyl

In 1999 verscheen op Mego de ep ‘The End Of Vinyl’ van Pure, een van de aliassen van de producer Peter Votava. Ruis, gepiep en een hoop gekraak bewerkt tot een dronescape dat op het Oostenrijkse avant-garde-label helemaal op zijn plaats was. Destijds haastte Mego zich te vermelden dat het geen anti-vinyl-manifest betrof, maar dat de titel sloeg op de uitloopgroeven waar Pure zijn bronmateriaal uit opdiepte. Maar de mensen achter het Portugese Crónica label hebben er voor gekozen die uitleg te negeren, en een verzameling herinterpretaties bijeen te brengen in een tijd dat vinyl juist aan een comeback bezig lijkt te zijn. Een aantal artiesten, zoals @C, Cindytalk en Pita, houdt vast aan het oorspronkelijke idee en mixt hetzelfde gekraak en gepiep met moderne apparatuur, software en opvattingen tot moderne versies. Post-techno, drone en noise, waarbij in vergelijking met het origineel vooral opvalt hoe zeer dreiging en agressie tegenwoordig de toon zetten in dit soort muziek. Daarnaast zijn er bijdragen die minder bij het origineel in de buurt blijven, zoals de ingehouden (en zowaar mooie) versie van breakcore-grootheid Christoph De Babalon, musique concrète-gekkigheid van Arturas Bumsteinas, en een onclassificeerbare, maar interessante compositie van Rashad Becker, de man die door de week uw vinyl snijdt bij D&M in Berlijn. Oorspronkelijk beoogde Crónica ‘No End Of Vinyl’ ook daadwerkelijk op vinyl uit te brengen, maar toen vrijwel alle composities digitaal bleken te zijn, leek het passender om ze dan ook maar op een digitaal medium uit te brengen. Dat het einde van dat medium inmiddels veel dichter bij lijkt dan dat van het vinyl waar deze cd over gaat, maakt dat alleen maar passender.

tekst:
Maarten Schermer
beeld:
VariousArtists_NoEndOfVinyl
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!