Terwijl in Europa de eerste afro-popband Osibisa doorbrak, ontwikkelde zich in Nigeria de muziek naar voorbeelden uit de westerse pop. Synthesizers, keyboards, nieuwe studiotechnieken, de slapping bass uit de funk, achtergrondkoortjes uit de soul deden hun intrede in het populaire repertoire. Nummers uit die periode, de jaren 1970, zijn verzameld op ‘Nigeria Soul Fever’. Het zijn nummers die je anders niet zo gauw zult tegenkomen. Platen die toen uitgebracht werden, kwamen nauwelijks buiten de regio’s waar ze opgenomen waren, laat staan buiten de landsgrenzen. Je hoort hoe zangers en bands hun nummers modelleerden naar die buitenlandse voorbeelden, met een regelmatig gescandeerde verheerlijking van de disco. ‘Disco Dancing’ heeft zelfs geluiden op de achtergrond van een bar waar mensen flink aan het feesten zijn. Maar onder die wat gladde westerse elementen is toch het Afrikaanse karakter intact gebleven, ritmes die tegelijkertijd ongelofelijk strak en ongedwongen klinken, zangers en zangeressen die de keel flink opentrekken. Zo heeft elk nummer wel zijn aantrekkelijke punten. Maar het blijft meestal disco en geplastificeerde soul, net wat te veel neer mijn smaak.
