The Schwarzenbach is de naam waaronder het altijd degelijke Kammerflimmer Kollektief collaboreert met de marxistische journalist en schrijver Dietmar Dath. Al eerder brachten zij samen muziek uit op de albums ‘Farnschiffe’ en ‘Im Erwachten Garten’. Dit waren al met al redelijk gevarieerde, smaakvolle exercities, waarbij de absurde teksten en gedichten van Dath goed tot hun recht kwamen. Hun nieuwste album ‘Nicht Sterben, Aufpassen’ is duidelijk uit een ander vat geschonken. Het zwartgallige karakter van de vorige albums is uitvergroot en omgevormd tot een ware lelijkerd. Subtiliteit of diepgang is ver te zoeken bij zwaar aangezette Swans achtige noise-rock anthems als ‘Zarte, Blüte, Hass’. De daarop volgende, platte elektronische pop-stampers, zoals ‘Toleranz Heucheln’, zijn weinig beter. Alles wordt begeleid door simplistische rijmpjes in Duits en Engels over politiek, depressie, absurdisme, de menselijke conditie en meer van dat fraais. De hoeveelheid waardering die de luisteraar daarvoor op kan brengen hangt samen met hoe gevoelig deze is voor evocatieve, Duitse teksten. Zowel de muziek als de lyriek zijn zo overdreven simpel en pathetisch dat het soms bijna om een parodie op eerder werk lijkt te gaan. De steriele, netjes uitgewerkte composities en productie suggereren echter anders. Al met al een vreemde eend in de bijt, die niet wil vliegen.
