Neue Zyklus

Het ruimteschip waarmee ‘Fred Vom Jupiter’ zich in 1981 voortbewoog, is ooit ergens in een Hollandse akker neergestort, en de twee overlevende aliens maken tegenwoordig muziek onder de naam Staatseinde. Het is zeker niet de bedoeling dat we deze Neue Niederländische Welle ernstig nemen. Hun ruimtepakken worden in bepaalde subculturele woonwijken als vrijetijdskledij gebruikt, en hun helmen tref je aan in elke keukenkast. Amusement dus, met een gelimiteerde (250 stuks) 12inch die zes tracks telt. Nu slaagt Staatseinde er wel altijd in om ons meteen in de juiste stemming te brengen met hun nerveuze minimale elektronica die onbeschaamd recht op onze heupen mikt. Het probleem, en zeker op deze plaat een spelbreker, is de zang. Zo klinkt het stemeffect op ‘Min Min’ als een Nederlander die een Chinees imiteert, en de vocale prestatie op ‘Darling’ (een verkrachting van ‘I Would Die 4 U’ van Prince) doet ons paars uitslaan. Gelukkig is de b-kant coherenter en (relatief) ernstiger, ook al begint hoogtepunt ‘Just Chaos’ met hoempapamuziek. Wie een huwelijk tussen Devo en Welle Erdball geen goed idee vindt, blijft toch maar beter uit de buurt van dit vreemde tweetal. Garçon Taupe deelde in 2009 een lp met Legowelt, en dook nadien slechts sporadisch op met bijdragen aan compilaties. Maar nu wordt de acid elektrotraditie in volle glorie verder gezet middels een gelimiteerde (tweehonderd exemplaren) 12inch. Op het genre-typische ‘The White Spider’ worden we gelukkig niet afgeleid door zangpartijen of sillyness, en zowel de titeltrack als de sterke afsluiter ‘Retreat’ hebben meer dan voldoende potentie om de dansvloer vol te laten stromen.

tekst:
Peter Vercauteren
beeld:
Staatseinde_NeueZyklus
geplaatst:
vr 19 jul 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!