Nest

Twee 10inch-releases van het sympathieke Gentse Morc-label. Annelies Monsoré is een veel geziene muzikante in de catalogus van het label, en haar muziek past ook naadloos bij het label: alles minimaal, fluisterend, stil en klein. Monsoré heeft zelfs qua speelduur een liefde voor het kleine, want 90% van haar discografie bestaat uit ep’s. Haar nieuwste, ‘Nest’, is stevig geworteld in de traditie die ze in haar zevenjarig traject als muzikante heeft opgebouwd. Kleine liedjes, afwisselend gespeeld op piano en (op deze ep vooral) keyboards, gezongen met een hoge, iele fluisterstem. Er gebeurt weinig in Monserés liedjes, want vaak spelen stem en instrumenten precies dezelfde melodielijn, en door haar manier van zingen blijft alles krachteloos zweven. Mooi, maar vooral geschikt voor de liefhebber, voor wie Monseré hier weer trouw op koers blijft. Met het binnenhalen van de tweede 10inch zal Morc-baas Wim Lecluys waarschijnlijk erg blij zijn: een nieuwe ep van Boduf Songs, de Engelse singer/songwriter Mathew Sweet die in zijn kale, duistere werk uitgebreid flirt met het occulte en met metal-esthetiek. Op ‘Internal Memo’ staan de liedjes zo bol van spanning dat je soms het gevoel krijgt dat het net zo goed een snoeiharde hardcoreplaat had kunnen zijn, als de liedjes maar net iets anders gearrangeerd waren geweest. Een beetje zoals Michael Gira’s Angels Of Light dus, waar de ingetogenheid ook een voorbode lijkt van iets veel onheilspellenders. Met subtiele productionele toefjes en soundscape-interludes houdt Sweet het klankpalet bovendien interessant, zonder iets af te doen aan de de kale essentie. Waarmee Sweet slim de vallen ontwijkt waar Monseré soms wel in duikelt. Beide uitgaven zijn gelimiteerd (200 van Boduf, 155 van Monseré), dus aarzel niet.

tekst:
Benjamin van Vliet
beeld:
AnneliesMonsere_Nest
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!