Nelson Psychout

‘Nelson Psychout’ is na ‘Flipper Psychout’ het tweede deel in de nieuwe Psychout-serie die door Vampisoul in het leven werd geroepen. De beide albums bevatten zogenaamde library music, in dit geval van Italiaanse bodem. ‘Flipper Psychout’ betrof eerder een verzameling losse nummers door een divers scala aan studiobands die in de jaren 1960 en 1970 aan de lopende band van dit soort groovy exotische psychedelische muziek maakten, die voornamelijk bedoeld was voor de bloeiende filmindustrie. In de catalogus van het label Flipper zat bijvoorbeeld de muziek van Alessandro Alessandroni, de man die het legendarische fluitmelodietje floot voor Ennio Morricone‘s soundtracks voor de films van Sergio Leone. Deze keer wordt geput uit de catalogus van het Nelson-label, waar de band I Marc 4 kind aan huis was. Maurizio Majorana op bas, Antonello Vannucchi op Hammond orgel en piano, Roberto Podio op drums en gitarist Carlo Pes namen meer dan twintig albums op in de periode 1970-1980. Alle vier speelden in het orkest van de nationale Italiaanse omroep (RAI), maar speelden net zo graag samen in de studio om opnames te verzorgen voor een resem films. Ze vermengden jazz, pop, rock, psychedelica en exotica door elkaar met als typisch element de groovy gitaar van Carlo Pes, die ook hitjes schreef voor onder meer José Feliciano (‘Che Sera’) en Jimmy Fontana (‘Il Mondo’). Alessandro Casella koos achttien sprekende voorbeelden uit de voorhanden zijnde collectie, die een prima beeld schetsen van de Italiaanse filmmuziek, vooral bij films waarvan de muziek eigenlijk het interessantste aspect vormde. Samen zijn deze nummers als een zotte geluidswandeling langsheen de Italiaanse pulp uit die tijd, en dat is heerlijk om nu in deze vorm terug te horen.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
IMarc4_NelsonPsychout
geplaatst:
do 5 apr 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!