Na-Gedachten: Juan Garcia Esquivel (1918-2002)

Afgelopen maand verscheen op het Nederlandse label Basta het album ‘Perfect Vision The Esquivel Sound’. Hierop speelt het Metropole Orkestnummers die Esquivelooit op de plaat heeft gezet. Dit project van producer Gert-Jan Blom is een ode aan één van de grote namen uit de easy listening/ exotica. De Duitse componistStefan Behrischheeft speciaal hiervoor alle arrangementen opnieuw uitgeschreven om een zo groot mogelijk ‘Living Stereo’-effect te bereiken, want Esquivel was één van de eerste in stereo een uitdaging zag.

Juan Garcia Esquivel
Juan Garcia Esquivel

Nagedachten-Thumb Samen met Martin Denny Les Baxter en Arthur Lyman is Juan Garcia Esquivel één van de pioniers van de easy listening muziek uit de jaren vijftig. Een genre dat onder andere via de lounge muziek nog steeds zijn invloed doet gelden. De Mexicaanse componist, arrangeur en orkestleider Esquivel is de koning van het genre wat we aanduiden als Space Age Bachelor Pad Music. Hij was tevens één van de eerste orkestleiders die experimenteerde met stereo.

Op zijn achttiende had Esquivel zijn eerste orkest waarmee hij voor de radio in Mexico speelde. Begin jaren vijftig had zijn orkest al ruim vijftig leden. In 1956 verscheen in Mexico zijn eerste album, nog in mono. Twee jaar later neemt hij in Amerika zijn eerste stereo langspeler op: ‘Other Worlds Other Sounds’. Een mijlpaal in de easy listening. Zijn muziek kenmerkt zich door een lawine aan instrumenten die over de luisteraar heen komt. Hiertussen zitten, voor die tijd, nieuwe instrumenten als theremin en harpiscord. Hij werkt met koortjes die alleen maar kreten als “zu, zu”of “pow, pow” zingen. Zijn arrangementen klinken dynamisch en zitten vol onverwachte wendingen. Ook was hij een meester in het plaatsen van de opnamemicrofoons. Toen eind jaren vijftig de eerste stereoplaten verschenen begon hij direct te experimenteren met de mogelijkheden van stereo. In 1962 leidde dat tot een ander hoogtepunt; het album ‘Latin-esque’. Voor de beste kanaalscheiding en stereoeffecten splitste hij zijn orkest van zo’n vijftig man in tweeën. Beide helften zaten in een aparte studio en werden tegelijkertijd opgenomen. Esquivel vergeleek zichzelf graag met Van Gogh maar David Toop, in zijn boek ‘Exotica’, vergelijkt zijn ‘sound magic’ met die van surrealisten als Rene Margritte en Salvador Dali. John Zorn noemde hem ooit een “genius arranger”. In de jaren 1990 kwam er een hernieuwde belangstelling op gang naar zijn muziek. Echter nog steeds zijn niet alle van zijn, ongeveer twintig, albums op cd verschenen. Van die revival heeft hij zelf niet kunnen profiteren. De laatste jaren van zijn leven woonde hij in Mexico waar hij door een ongeluk aan bed was gekluisterd. Het Nederlandse dj-duo Easy Aloha’s heeft hem daar nog opgezocht. Zijn laatste opname is te vinden op de cd ‘Merry Xmas From The Space-Age Bachelor Pad’ (1996). Hij doet hier de voice over op twee tracks van de groep Combustible Edison.

http://www.spaceagepop.com/esquivel.htm

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!