Volgend jaar springt er nog maar eens een band op de reuniëmolen van de shoegazebands. Na onder andere My Bloody Valentine, Slowdive en Ride is het volgend jaar de beurt aan Lush. Een mens zou haast vergeten dat er ook gewoon jonge bands zijn die de erfenis van die bands niet alleen eren, maar hier en daar ook nieuwe elementen aan toe voegen. Eén van die bands is het vanuit Londen opererende Cheatahs. Na eerder dit jaar al twee ep’s uitgebracht te hebben komen ze nu met hun tweede album. Op ‘Mythologies’ verpakken ze de noisy gitaren nog altijd onder een pak effecten. Vaak zijn de vocalen nogal dromerig zoals in het verleidelijke, vooruitgeschoven ‘Signs To Lorelei’. Maar op het stevige ‘Freak Waves’ scheuren ze ook lekker mee de bocht uit. Hier en daar stoeien ze ook met samples, luister bijvoorbeeld maar naar het einde van openingsnummer ‘Red Lakes (Sternstunden)’. Door de bevreemdende intro zijn we ook licht verknocht geraakt aan ‘Su-pra’, een nummer dat maar blijft voort denderen. Je kunt in elk nummer wel één of meerdere elementen terugvinden van de illustere voorbeelden, toch slaagt het viertal er in om ook volledig als zichzelf te klinken. Sterk!
