Enige tijd geleden ontvingen wij dit op het eerste gezicht fascinerende boekje met bijhorende cd. ‘One Minute Blues’ van Gustan Asselbergs vertelt over een vergeten muzikale traditie uit de omgeving van Ijmuiden. In de jaren 1930 en 1940 zouden de arbeiders in de staalfabrieken daar de ‘One Minute Blues’ hebben uitgevonden. In de korte tijd dat de machines aan het afkoelen waren, gingen de arbeiders aan het improviseren: ze maakten muziek met zelfgebouwde instrumenten uit afvoerpijpen, scheepskisten en bezems. De bijhorende cd bevat field recordings van die muzikale stijl. Best leuk gevonden, maar dit soort gefingeerde geschiedschrijving heeft alleen slaagkans als je er als lezer of luisteraar helemaal in kan mee gaan. Geloofwaardigheid is het sleutelwoord, en dus moeten ook alle details kloppen. Daar wringt het schoentje. Zo klinken de 16 korte, niet bijster prikkelende instrumentale tracks veel te clean om echt als field recordings uit staalfabrieken in de jaren 1930 door te kunnen gaan. Meteen valt het verhaal als een kaartenhuisje in elkaar: doordat de muziek niet authentiek klinkt, verliest ook de begeleidende tekst zijn relevantie. Uiteindelijk blijven enkel twee verhalen over die op stilistisch vlak tekortschieten en een cd die nooit echt kan boeien.