Muxama

Norberto Lobo’s ‘Fornalha’ was met ruime voorsprong onze favoriete plaat van 2014. De plaat onderscheidde zich moeiteloos uit het legioen der hedendaagse fingerpickers door een ongebreideld gevoel voor avontuur en fantasie, en hoogstaand melodieus vernuft. ‘Fornalha’ was Lobo’s grote sprong voorwaarts, en leverde de man behoorlijk wat lovende reviews op, maar de concerten die op de plaat volgden, lieten meteen zien dat Lobo al verder dacht. Toen we de man voor ons interview in GC #128 vroegen welke weg hij voor de opvolger zou inslaan, wilde hij niet antwoorden, tezeer bevreesd dat het uitspreken van zijn plannen, die plannen meteen teniet zou doen. Hij had al een paar loze voorspellingen te veel gemaakt. Maar nu is die opvolger er dus, en weten we dat Lobo voor nog meer experiment gaat. We krijgen negen composities in plaats van vijf, die nog sterker dan de stukken op ‘Fornalha’ op effecten leunen. In de korte intro ‘Colheres’ klinkt Lobo’s gitaar als een orgel, in de afsluitende titeltrack lijkt het of er een klein en kreupel fiddle-ensemble aantreedt. ‘Figueira’ zit dan weer ergens tussen vroege Bill Frisell en Eric Chenaux in – niet toevallig heren die tegenwoordig allebei, net als Lobo, duchtig gebruikmaken van een “freeze” pedaal dat klanken in de tijd bevriest. ‘Charada’ is met zijn losgeslagen wah-geluiden een moeilijk ei om pellen, en ‘Solsticio’ lijkt wel een keyboardsolo uit hele moeilijke progrock, maar het zijn stukken die per beluistering hun geheimen prijsgeven. Dat er meer geëxperimenteerd wordt, wil overigens niet zeggen dat er niet een paar wondermooie stukken muziek op ‘Muxama’ staan. Zo combineert ‘Legionella’ een zoete fingerpickingmelodie met diepe bassen, en is het van Garcia da Selva (het elektronicaproject van Lobo’s broer) geleende ‘Slowz’, een bloedsimpel doch hartstollend miniatuurtje. Net als ‘Fornalha’ komt ‘Muxama’ overigens in een prachtige zwartwithoes van de hand van António Júlio Duarte, die op zich al de aanschaf van de plaat rechtvaardigt. Plaat van het jaar? Best mogelijk, maar geef ons nog een paar luisterbeurten.

tekst:
Stijn Buyst
beeld:
Norberto_Lobo_Muxama
geplaatst:
ma 7 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!