Als deze man zegt dat hij analoge dansmuziek onderzoekt, weet je dat je dit met een stevige korrel zout moet nemen. Köner vraagt zich niet onterecht af, of er ooit een (hoger, nemen we aan) ontwikkelde samenleving zal zijn die op deze muziek zal dansen. Op deze dubbel-lp (of cd/download) worden de analoge basistonen omgezet in loops van diepe bassen, volgens het ADSR (attack decay sustain release) basisprincipe van elektronische instrumenten. Soms (‘Expression’) zijn de ritmes half op de voorgrond te horen en zetten ze minstens het hoofd in beweging alvorens opgeslokt te worden door complexe ritmische flarden statische elektriciteit. Ook ‘Substrate’ bevat meteen herkenbare eenvoudige sequensen (denk: de beginperiode van Cabaret Voltaire), die in de loop van de track muteren, maar niets van hun dreiging verliezen. De drones van ‘Oscillator’ bevinden zich dan weer op (of zo je wil, net buiten) de gehoorgrens. Andere experimenten neigen naar musique concrète. Voor elk wat wils dus, in dit geslaagde experiment.
