Motherblood

Gothic rock met een diepe grafstem, het is weer helemaal in. Sommige bands, zoals Wailin’ Storms, gebruiken gothic rock en een stem die heel erg doet denken aan die van Peter Murphy (Bauhaus) en vermengen die met noise rock. Grave Pleasures kiest eerder voor aanstekelijke riffs en popstructuren om hun gothic rock de hitlijsten in te duwen. De Finnen vinden van zich zelf dat ze apocalyptische deathrock spelen. Dat was misschien zo toen de band nog Beastmilk (met het bejubelde ‘Climax’ uit 2013 op hun naam) noemde. Op hun debuut ‘Dreamcrash’ (2015) waren de lijnen al wat opgeschoven van death naar gothic rock, voor zover daar eigenlijk zo veel verschil tussen zit. Angst voor een nucleaire oorlog is wel zowat het concept van ‘Motherblood’, met postpunkliedjes als ‘Be My Hiroshima’ en ‘Falling For An Atom Bomb’. Dat laatste snoept van Gang Of Four‘s ‘Solid Gold’. ‘Doomsday Rainbows’ en bij uitbreiding het gros van de liedjes zweeft ergens tussen Bauhaus en Joy Division, of zoals ‘Mind Intruder’ bij The Cure. We horen zelfs hier en daar Southern Death Cult, al kan dat komen omdat we zin hebben om hun ‘Fatman’ nog eens te horen. Sex Gang Children is nog zo’n band uit de oude doos die bij ons opkomt bij het beluisteren van ‘Motherblood’. Oude wijn in nieuwe zwarte zakken, zoiets, wijn die net iets te poppy klinkt om echt te imponeren.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Grave_Pleasures_Motherblood
geplaatst:
zo 13 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!