Na ‘Fuck Fuck Fuck’, een zeer geslaagde plaat, kiest het Gentse Crowd Of Chairs voor een minder sloganeske titel. Een ondoorgrondelijke, dat wel, die echter perfect past bij hun muziek. Waar het debuut nog enige verwantschap vertoonde met legendarische Amrep-bands als Cows en God Bullies heeft het trio nu toch wel een iets andere noiserockweg gekozen. Met leden uit interessante bands als Deer en Youff hadden we uiteraard niet anders verwacht dan een stevige koerswijziging en experimenteerdrift. We horen doorheen het album een nog breder geworden klanken- en invloedenpalet, waarbij we voortdurend denken aan het bezwerende van My Disco, Liars, Coil, Swans (‘Love Of Life’) en toch ook weer een Amrep-band als Hammerhead. We horen zelfs fragmentjes die refereren naar The Residents, naar Skin en ook gewoon naar Crowd Of Chairs zelf. Waar we helemaal zeker van zijn is dat we dit een schitterende plaat vinden die we in de tijd dat we ze nu kennen, al heel veel door de boxen hebben laten knallen. De zang werkt perfect, de naar krautrock neigende drums klinken fenomenaal en ook de baslijntjes zijn uitermate inventief. Waar ze live en op het debuut nog wel eens uit de bocht vliegen, is dat hier niet het geval.